“Kamperen?? Maar alle toilethokken zijn dicht op campings!”
“Ja, maar wij hebben een privé-toilet”
“??”
“We gaan in de tuin kamperen…”
Nou had ik het vermoeden dat onze buren niet zo snel meer opkijken van onze ondernemingen, maar dat bleek een misvatting.
Ik denk niet dat we saaie buren zijn…
Zoals velen van jullie droomden ook wij van een mooie lente waarin we weer heerlijk op pad konden gaan en vakantieplannen konden maken of uitvoeren, maar corona stak een spaak in het wiel en houdt ons gekluisterd aan huis.
Van een aantal van jullie weet ik dat de huidige situatie hele vervelende consequenties heeft. Qua gezondheid, inkomen en zelfs toekomstperspectief. Des te meer realiseren Remy en ik ons hoeveel geluk we tot nu hebben. We zijn gezond en kunnen probleemloos thuis werken. We fietsen elke vroege ochtend een uur over vrijwel verlaten fietspaden om onze conditie op peil te houden en beginnen vervolgens om acht uur met fris gemoed aan onze werkdag. Het enige (luxe) probleem waar we, maar vooral ik, last van hebben is wegwee. Overigens is dat bij mij een chronische aandoening, dus hooguit is het nu een beetje erger dan anders.
Via Gaia
1 januari ben ik voor mezelf begonnen met Via Gaia. Een bedrijf dat zich met twee hele verschillende vakgebieden bezig houdt. Enerzijds met het toegeven aan mijn grote reislust: het ontwikkelen van mooie fietsroutes. Aan de eerste route In het spoor van Olav de Heilige wordt al hard gewerkt. Anderzijds laveer ik over digitale paden door het html-landschap met het leveren van digitale ondersteunende diensten. Tevens ben ik per 1 april gestopt met mijn baan bij Beiaardcentrum Nederland.
Je zou kunnen stellen dat het nu een heel verkeerd moment is om als zzp’er te beginnen en een vaste baan op te zeggen, maar vooralsnog vermaak ik me prima met de digitale klussen en het maken van de fietsroutegids. Echter… of ik die laatste de geplande opleverdatum (voorjaar 2021) kan halen, is afhankelijk van het feit of ik deze zomer in Noorwegen en Zweden kan fietsen…
In het spoor van Olav de Heilige
Onze vakantieplannen zijn sinds we terug zijn uit Japan al een paar keer gewijzigd, maar dit is/was vooralsnog het plan: 8 juni vertrekken Remy en ik voor een drieweekse fietsvakantie naar het zuiden van Noorwegen. Na drie weken gaat Remy vanuit Oslo weer naar huis en ik begin als een digital nomad met het fietsen en beschrijven van In het spoor van de Heilige Olav.
Ik hou er rekening mee dat de plannen niet door kunnen gaan. De eerste tegenvaller heeft zich al aangediend: de veerboot van Frederikshavn (DK) naar Oslo is definitief uit de vaart gehaald. En dat was de enige aanvoerroute waarmee je met meeneming van de fiets gelijk op de route zat. Het alternatief is nu: met de boot van Hirthals (DK) naar Larvik (N) en dan òf 130 kilometer fietsen òf met de fiets in de trein naar Oslo. De ‘schade’ is dus vrij beperkt, maar het kost toch één of twee dagen extra.
Ondertussen ga ik wel door met de voorbereidingen. Wat klaar is, is maar klaar. In het ergste geval wordt alles een jaar uitgesteld. Maar er zijn nu ergere dingen in de wereld…
Lieve mensen, zorg goed voor jezelf en voor elkaar. We wensen iedereen veel sterkte, kracht en zonodig beterschap toe.
Remy & Gea
En voor iedereen die ook last heeft van wegwee:
Van hier naar hier
Waar het stil is
ga daar rustig zitten
Sluit je ogen
neem een atlas
tussen je oren
Laat je gedachten
kalmpjes door spannende
landen bladeren
Tot ze ergens komen
waar het stil is
Daar waar je
rustig ging zitten
om wat van
de wereld te zien.
(Erik van Os)
Foto's:
Groeten uit Ter Heijde aan Zee!
We hebben op de gekste plekken gekampeerd in de wereld, maar nog nooit onze achtertuin. 4 en 5 april 2020.
