Mijn allereerste e-mail eindigde ik met een haiku:
Dikke huisjesslak
Ook jij, beklim de Fuji
Maar langzaam, langzaam.
Een haiku is een vorm van Japanse dichtkunst. Deze dichtvorm bestaat uit 17 lettergrepen, die verdeeld zijn over drie dichtregels. De eerste regel heeft vijf lettergrepen, de tweede regel zeven en de derde weer vijf.
Met een haiku wil een dichter zoveel mogelijk zeggen met zo weinig mogelijk woorden. Belangrijker dan wat de woorden van een haiku zeggen, is dat wat ze juist niet zeggen, maar suggereren. En dat op een compacte en lichtvoetige manier. Eén woord teveel en het effect is weg.
Deze dichtvorm is in de 17e eeuw ontstaan, maar ook nu is het in Japan een volkskunst bij uitstek. In alle lagen van de bevolking ging en gaat er veel aandacht naar het dichten van haiku's. Dat het schrijven van een haiku ook nu nog een populaire bezigheid is, blijkt wel uit het feit dat er ieder jaar talrijke haiku-evenementen en -wedstrijden plaats vinden. Ook is er tegenwoordig de 'Twaiku' nieuwe haiku's die via Twitter verschijnen.
De haiku die ik gebruikte is van de achttiende-eeuwse dichter Issa. Met deze haiku wil hij zeggen dat alles mogelijk is, als je er maar de tijd voor neemt. Zelfs een slak kan de Fuji beklimmen.
Gevoel van triomf bij de eerste fase van de beklimming van Fuji
